जरा जरासा तुझा विरह........!

जरा जरासा तुझा विरह छळतो आहे!
जरा जरासा तुझ्याशिवाय कळतो आहे!

 

 फुकल्या सिगारेट कितीक वीरहात
धुरात तुझ्याच कविता वळतो आहे!

 

 मी ढोसली दारू कितीक पोटात
ओठात तुझेच घोट गिळतो आहे!

 

 मी फाडली फोडली चित्रे तुझी अवचीत
तीच आता इथून तिथून जुळवतो आहे!

 

 तू हलकेच निघून गेली जेव्हा चुकवून वाट...
ती वाट पुन्हा पुन्हा न्याहळतो आहे!

 

 तू दिसते जेव्हा जराशी हसतांना
हसण्यात त्या जरा जरासा पोळतो आहे!

 

 का अडकतोय पुन्हा तुझ्या रेशीमबंधात?
मोहात मीच मला का घोळतो आहे!

 

 पुरे झाला हा खेळ एकट्याचा
एकटा उगीच का मी जळतो आहे!

 

 मीही मांडतो माझा डांव नवा
नव्या डावांत नवे गाणे जुळवतो आहे!

 

 जरी कधी भेटलो चुकून कोठेही
भेट तशीच मजला जशी ओळखतो आहे!!

       

 

                                        © "समिधा "

कुठले शब्द झेलावेत तुझे...?

 

किती आणि कुठले शब्द
झेलावेत तुझे...?
कोमल हळव्या शब्दांना...
फुलांसारखे जपते निरंतर
पण पेटते निखारे शब्द तुझे
विझवावेत कुठवर...??

तू फेकतो निर्दयतेने
माझ्यावर शब्द,
दगड फेकावेत तसे...
अनं मी झेलते कधी चुकवते...
एखादा बसतोच जीव्हारी..
मग वेदनांचा फुटतो टाहो
आत आत फाटत जातो
मनातला रेशीमपदर....!!

तुला कधीच कळणार नाही का..?
शब्दांनाही असते धार..
चिरतात ते आतला स्निग्धगर्भ
जिथून जन्म घेते..वाढत असते
नाते...!
जे कधीच नसते संपणार....!!

तू आधीच खुडून टाकतोस
कोवळी संवादाची वेल
आणि चर्चा करतोस
मोठ्या वडपारंब्यांच्या
वंशावर....!!

शब्दांचे हळवे स्वर
कधीतरी ऐक ना...
तुझ्यामागे भिरभरणा-या
कोमल फुलपाखराला
एकदातरी जप ना...
तुझ्या दाटगडद शब्दांनी
उडतो त्याच्या पंखांवरचा रंग
आणि मग निस्तेज फिक्कट
फिरत रहातं ते घरभर...!!

कधी विसरू नकोस
शब्दांना वेठीला धरून
तू मारलेला वाग्बाण
परत घेता येत नाही....
नाजूक शब्दांना गळ घालून
भरून काढ झालेले घाव...
शब्दांचं काय ....
त्यांना मी झेलावेत,टाळावेत
कधी विसरावेत
तुझ्यावरील प्रेमाखातर...!!!!

                              

                          ©.  "समिधा "