बुधवार, १२ जानेवारी, २०२२

काय कुठे काही आपल्यात उरले आहे ?

 May be a black-and-white image of one or more people
 
प्रिय .....❤

काय कुठे काही आपल्यात उरले आहे ?
प्रश्न भिरभिरत ओठांत येते
अन् मन वादळात भरकटत जाते.
तेव्हा आठवते, पिंपळवडाच्या पारंब्यांखाली
घालवलेली ती संध्याकाळ
हातामध्ये हात आणि मंदीरातला घंटानाद
याच ओठांवर होता तेव्हा थरथरीचा साज!
अन् डोळ्यांत उसळलेली मादक गाज..!
चांदण्यांनी लपटलेला तो मधाळ अंधारातला सहवास
ते स्पर्शातले अलगद गुंफलेले श्वास...
आणि हलकेच सोडवलेले अनेक प्रश्नांचे त्रास!
कुठे होते तेव्हा तुझे माझे काही नाते...
तरी करीत होतो एकमेकांत संवेदनांना रिते..!
कुठे होती तेव्हा ही वेळ नावाची गस्ती
तुझ्यामाझ्यात होती तेव्हा फक्त तुझीमाझी वस्ती
भेटीला सुख म्हणावे , विरहाला दु:ख
एवढेच भान होते बाकी होतो मख्ख
काय बदलले रे एवढयात....
अवकाश तूझे तू निवडले...अन् माझे मी
केली तक्रार तू नाही, केली नाही मी..!
इतक्या समजूतदारपणेे एकमेकांना सांभाळले
हे सांभाळणेच मला वाटतं कुठेतरी चुकत गेले
व्यक्त होण्यापूर्वीच माझे मन तुला उमजत गेले
मात्र काही उसासे तुझ्या माझ्या नकळत निसटून गेले
त्या निसटून जाण्यातच काही तरी सुटून गेले
तुझेमाझे नाते तिथेच थोडे फसले आहे
खरं सांग...
जितके आधी जपले....
आता काही ऊरले आहे?
अनुत्तरीत प्रश्नांशिवाय .....
बाकी सारेच संपले आहे?

© pk


 
 
 
bindi love 
 
 
प्रिय...❤

तुला माझ्या प्रेमकविता निरर्थक वाटत असतील ना..?
खरं तर कवितेत तू असतोस... मी असते
तिथे तुझ्या हातात माझा हात असतो..
स्पर्शा-अस्पर्शातून संवेदनांचा संवाद असतो,
कधी जीवापाड एकमेकांना पांघरून....
मिठी, चुंबन, शृंगार असतो...!
आणि तरीही .......
तिथे *संयोग* नसतो....!
युगानूयुगे थांबलेल्या राधेचा
तो *वियोग* असतो....!

© pK ✍️

इथे काय आहे तुझ्यासारखे..

No photo description available. 

 प्रिय....❤

इथे काय आहे तुझ्यासारखे
कुठे सांग आहे कृष्णसावळा...!

कशाने भरावी तुझी पोकळी
निर्वात नश्वर जीवनसोहळा...!

यमुना किनारी रेखील्या रेषा
रेषांत दावील्या तू स्वप्नमाळा...!

रिझवून भिजवून सोडून गेल्या
प्राक्तनी नसाव्या त्या सांजवेळा...!

नको ठेवू भास माघारी आता
भासात जपू किती जीव्हाळा..!

दूर लुप्त झाली बासरीची धुन
सांग रमावा कसा जीव खुळा..!

क्षितीजापार केलास सलोखा
तरी विद्ध राधेचा सुटेना लळा !

इथे काय आहे तुझ्यासारखे
कुठे सांग आहे कृष्णसावळा...!

© pK ❤

 

black and white 

 प्रिय...❤

ते दिवस किती छान होते
दिवसांना झुंबर...
अन् रात्रीस पैंजण होते...!

एक चंद्र आजही अंगणात येतो
तो चंद्र कुठे आहे
जो रोज स्वप्नात येतो...!

ओठांनी टिपले होते
मधाचे पोळे
मधुडंख अजूनही तो सलतो येथे...!

तू सोडलेस अशा पैलतिरी
जिथे तुला
गुणगुणने अवघड होते....!

तू भेट पुन्हा एकदा
पहाट धुक्यात,
मुग्ध विमल मी, अधिर वाट पहाते...!

© pK ❤✍️


 

मंगळवार, ९ जुलै, २०१९

भंगल्या सुखांची......





भंगल्या सुखांची मी घडी केली
अनं आयुष्याच्या उशाशी ठेवत गेली  !

दु:खांना दुखावले मी कधीच नाही
दु:खातही हसण्याची करामत केली   !

कितीदा बजावले मी मनाला तरी
पुन्हा  पुन्हा इच्छांची तोरणे बांधली   !

माझ्याच वळचणीला मी अनोळखी
गर्दी कुणा दुस-यांचीच दारात पाहिली   !

मुक्त व्हावे त्याच्यातुनी मी खुपदा ठरवते
फक्त त्याची सय येता पुन्हा जाते बांधली   !


@ समिधा

Abida Parveen Aahat Si Koi Aaye To